Objawy choroby uchyłkowej jelit

Uchyłki są groźne dla zdrowia i życia. W chorobie uchyłkowej zaleca się stosowanie diety w zależności od objawów.

Jeżeli przebiega ona bezobjawowo warto korzystać z diety wysokoresztkowej, która oparta jest nie nierozpuszczalnym błonniku. Niedobór błonnika prowadzi do wytwarzania niewielkiej ilości stolca. Okrężnica zostaje pobudzona do nadmiernych skurczów, następuje przerost warstwy mięśniowej okrężnej i wzrost ciśnienia panującego wewnątrz jelita.

Wysokie ciśnienie jest odpowiedzialne za wypychanie na zewnątrz błony śluzowej i w efekcie wytworzenie uchyłków. Źródłem błonnika są m.in. otręby pszenne, nieoczyszczony ryż, surowe warzywa i owoce, rodzynki, figi, orzechy, migdały.

Przy spożyciu błonnika trzeba wypijać odpowiednią ilość wody i innych płynów. Trzeba też pamiętać o regularności wypróżniania się.

Kiedy choroba uchyłkowa przybiera postać zapalną zaleca się stosowanie diety lekkostrawnej. Spożycie surowego błonnika powinno zostać ograniczone. Dlatego powinno się jeść białe pieczywo, rozdrobnione i gotowane kasze, owoce w postaci przecierów i soków. Trzeba unikać pokarmów, które powodują wzdęcia, np. cebulę, kapustę czy bób.

Objawy choroby uchyłkowej

Objawy zależą w dużej mierze od umiejscowienia uchyłków. Najczęściej uchyłki występują w esicy i zstępnicy, rzadziej w poprzecznicy sporadycznie w kątnicy i wstępnicy. Przyczyna ich powstawania nie jest znana do końca.

Do głównych objawów należą:

• gorączka,
• wzdęcia,
• zaparcia lub biegunki,
• nudności i wymioty,
• ból, zwłaszcza w lewym dole biodrowym,
• guz, który można wybadać w podbrzuszu

Objawy choroby uchyłkowej są podobne do objawów zespołu drażliwego jelita. Inne objawy choroby uchyłkowej mogą mieć gwałtowny przebieg i wymagać leczenia operacyjnego. Wśród takich objawów należy wymienić:

• tworzenie się przetok,
• tworzenie się ropnia,
• perforacja jelita,
• krwawienie z dolnego odcinka przewodu pokarmowego

Choroba uchyłkowa nierzadko wymaga leczenia szpitalnego, w czasie której podawane są dożylne antybiotyki, tj.  ampicylina z sulbactamem lub imipenem, amokscylina z kwasem klawulonowym, ciprofloksacyna, metronidazol. W utrzymaniu prawidłowej flory jelitowej pomagają probiotyki dzięki którym zmniejsza się odkładanie stolca w uchyłkach oraz odpowiedź zapalna w jelitach.

Istnieje teoria, że choroba uchyłkowa jest następstwem zapalenia w błonie śluzowej jelita, dlatego stosuje się mesalazynę. W leczeniu tej choroby wykorzystuje się również rifaksynę, która w znikomym stopniu wchłania się z przewodu pokarmowego i jest dobrze tolerowana.

Autor:

Albert Bąk

Zobacz również opis choroby: Choroba uchyłkowa jelit