Grupy ryzyka
Przyczynami są w dużej mierze częste wymioty, takie, które powtarzają się do kilku razy dziennie.
Najbardziej narażone na wystąpienie schorzenia są osoby uzależnione od alkoholu bądź cierpiące na bulimię.
W ich przypadku mowa o częstych i obfitych wymiotach jest wyjątkowo zasadna.
Inną grupą ryzyka są kobiety w ciąży, również narażone na częste występowanie nudności. Szczególnie niebezpieczny wydaje się sam początek. Kolejnymi czynnikami może być długotrwały kaszel, towarzyszący takim poważnym schorzeniom, jak gruźlica bądź zapalenie płuc.
Objawy
Bardzo ważne jest, aby nie lekceważyć tego typu objawów i podejść do nich z rozsądkiem oraz rozwagą. Wyłącznie od nas zależy, jak szybko uda się zdiagnozować chorobę. Nie bójmy się udać do lekarza, gdy zauważymy następujące objawy:
- obfite wymioty
- krew w wymiocinach (ślady krwi przypominające nitki)
- wymioty fusowate (podobne do fusów od kawy)
- smoliste stolce
- ból w nadbrzuszu
- owrzodzenia wokół pęknięć
Leczenie
Leczenie i jego inwazyjność zależy w głównej mierze od zaawansowania choroby. Jeśli nie pojawiły się gróźne krwawienia zaleca się tylko tzw. leczenie zachowawcze, które polega na przyjmowaniu odpowiednich lekarstw.
Pozwalają one zapobiec niebezpiecznym powikłaniom i krwotokom poprzez zobojętnienie kwasu żołądkowego, który bardzo drażni śluzówkę, w szczególności tę uszkodzoną. Nieodłącznym elementem takiej terapii są inhibitory pompy protonowej, czyli środkie farmakoligczne pozytywnie wpływające na działanie układu pokarmowego.
Kiedy pojawia się krwawienie, leczenie przybiera o wiele bardziej skomplikowaną formę. Wtedy sięga się po terapię endoskopową, najczęściej po elektrokoagulację, która polega na wypalaniu chorych tkanek za pomocą elektrycznej iskry. Efekty takich działań są bardzo zadowalające, ich skuteczność nie daje powodów do jakichkolwiek narzekań.
Autor:
Dawid Kącki
Zobacz również opis choroby: Zespół Mallory'ego-Weissa
Brak komentarzy